W grze o Tron aktorka grająca Daenerys wydaje się dużo młodsza niż kiedy tu grała Emilie. A to
przeciez minęło tyle lat! Czyżby kolejny Krzysztof Ibisz?
Sam widziałem krótszą, , dałem 8, ale teraz skasowałem ocenę.
cytaty z "Bergman - Rozmowy":
"Proszę zapomnieć o wersji trzygodzinnej! Uważam że jest okropna...prawdziwy film "Fanny i Aleksander" trwa ponad pięć godzin. To nie jest film zrobiony po to, żeby go oglądać przez godzinę jednego tygodnia, a potem drugą...
Małego Aleksandra (Bertil Guve) widzimy przeważnie samotnego, albo z milczącą siostrą, Fanny (Pernilla Allwin). W prologu chłopiec zanurza się w rodzinnym, opustoszałym domu jak w tajemniczym labiryncie. Potem będzie przemierzał inne jeszcze, groźniejsze labirynty - dom biskupa Vergérusa (Jan Malmsjö) podobny do...
Kocham ten film. O niewielu mogę powiedzieć taką rzecz. Ujmuje mnie bogata symbolika, tempo akcji dostosowane do wątku i niezwykłe bogactwo filmu. Jest ona przepełniony treścią, że to co teraz leci w kinach wydaje się tylko bardzo marną namiastką kina. Jakie filmy teraz dostają Oskary... Błagam, czy nie ma na świecie...
więcejMam mieszany stosunek do reżysera, spośród czterech filmów jakie widziałem "Tam gdzie rosną poziomki" oraz "Siódma pieczęć" wywołały u mnie głównie znużenie i poczucie banału. Jednak "Persona" oraz "Fanny i Alexander" absolutnie mnie zachwyciły.
Ten ostatni darzę najcieplejszym uczuciem, choć nie do końca potrafię...
...po obejrzeniu mam autentyczne ciarki. Stuprocentowa, czysta i bezapelacyjna sztuka.
Trudna ale piękna.
[Spoilery]
Pierwsza połowa taka jak nie lubię - 1.5 godzinne pokazanie mniejszych i większych problemów jak i uciech pewnej arystokratycznej rodziny opływającej w dostatek na przykładzie wieczerzy wigilijnej , pogrzebie i stypie. Pozwala nam to dość dobrze poznać wielopokoleniową rodzinę, wszystko pokazane w konwencji...
Odnaleźć w nim można magię dzieciństwa, którą w podobny sposób opisywał Schulz, mistykę żydowską, jarmarczność teatru, motywy labiryntu i luster, a przede wszystkim życie i wszystkie jego smaczki, przedstawione przez człowieka, który na własnej skórze poznał konserwatywne wychowanie pod okiem prawosławnego...
Moim zdaniem najslabszy film Bergmana(a obejrzałem na razie 12).
BArdzo lubie tego rezysera i zaden film mne nie rozczarowal a nie jeden zachwycil... oprocz tego. Jak dla mnie komercyjne badziewie z jakimis durnowatym cudami (akcja rabina z dziecmi i skrzynia wprawila mnie w oslupienie). Takich filmow spodziewalbym...
Pseudointelektualna treść, prymitywne żarty - dzieci oczarowane puszczającym bąki wujem, przedstawienie w krzywym zwierciadle XIX wiecznego społeczeństwa szwedzkiego i na koniec żenująca gra głównego bohatera... który sprawia wrażenie nie zaszokowanego sytuacją w jakiej się znalazł tylko po prostu niedorozwiniętego...
którym bergman pożegnał sie z publicznoscia kinowa. film chyba
najbardziej dla niego osobisty, z którego wiele zdarzen i postaci mozna
by odniesc do jego wlasnych przezyc. wreszcie sam bergman powiedział ze
pragnął "zrobić zapierające dech w piersiach salto mortale i z
podniesioną głową opuścić arenę"....
niesamowity, duszny film. dzieła klasyków mnie przerażają - w dosłownym znaczeniu. podobnie było tym razem. duszność jest dobrym określeniem, ale i jakaś teskna przeraźliwość. i namiętność też. dziwne zestawienie słów, ale mi się podoba :) i zostaje takie wrażenie, że to o nas i że to mało powiedziane, że to o nas, bo...
więcejPostaci tu wiele i tyleż sposobów na życie. Oszczędni i rozrzutni. Rubaszni i purytańscy. Przyziemni i niecodzienni. Świeccy i wielebni.
Ciekawe rozpulchnienie wątku przewodniego- życia i wychowania 2 dzieci. Może Bergman poprostu miał ochotę spróbować takiego gatunku- epopei familijnej. Wiele było takich przed i po....
Duszny, ciasny, klaustrofobiczny film. Aż serce boli, zęby same zaciskają się ze złości na bezduszność pastora, który ożenił się z młoda kobietą obarczoną dwójką dzieci. Ona pochodzi z dobrej, bogatej rodziny, która ma wątpliwości, czy pastor będzie dobrym mężem. Ten, ponieważ jest zimny i oschły, nie zostaje...